Charyzmat, najogólniej biorąc, jest to dar Ducha Świętego, dany dla budowania wspólnoty Kościoła. Jest to dar, czyli jakieś uzdolnienie do tej służby. Otrzymując go jestem równocześnie zobowiązany tym darem służyć. Dlatego pojęcie charyzmatu i diakonii ściśle są ze sobą powiązane i nie można tych rzeczy od siebie oddzielić. Przeważnie przez charyzmat rozumie się pewne dary osobiste, które otrzymuje osoba i wtedy ten dar, ten charyzmat określa jej powołanie (...)

Zaczerpnięte z "Poszłuszeństwo wiary wobec charyzmatu Ruchu Światło-Życie" Ks. F. Blachnicki

Charyzmat Światło-Życie, czyli: charyzmat metody owocnego działania. Formuła Fos-Dzoe, Światło-Życie, postulująca jedność poznania i działania w człowieku, wskazuje na prawdziwą wolność człowieka, która polega na dobrowolnym poddaniu się wymaganiom prawdy - w myśl słów Chrystusa: "Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli" (J 8,32). Realizowanie tej wolności w człowieku, jako podstawowy postulat pedagogii Ruchu, prowadzi do wychowania Nowego Człowieka i do rozwiązania kluczowego problemu współczesnego świata, zagrożonego wielorakim rozdarciem, przede wszystkim w samym człowieku.

Charyzmat ewangelizacji, czyli: odkrycie Ľródła i fundamentu. Jasna świadomość, że celem pierwszej ewangelizacji jest doprowadzenie do osobistego przyjęcia Chrystusa jako swojego Pana i Zbawiciela, co stanowi Ľródło i fundament całego życia chrześcijańskiego, jest szczególnym darem otrzymanym przez Ruch.

Charyzmat "ewangelii wyzwolenia", czyli: charyzmat głoszenia Ewangelii z mocą. Dostrzeżenie istotnego, wewnętrznego związku pomiędzy ewangelizacją a wyzwoleniem jest szczególnym charyzmatem Ruchu Światło-Życie, co wyraża się w podejmowanych inicjatywach jak Krucjata Wyzwolenia Człowieka i Ruch Prawda - Krzyż - Wyzwolenie.

Charyzmat katechumenatu, czyli: odkrycie drogi formacji autentycznych chrześcijan i uczniów Pana we wspólnocie lokalnej. Wypracowana w Ruchu metoda formacji deuterokatechumenalnej, dla młodzieży i dorosłych, bazująca na ewangelizacji a prowadząca do diakonii czyli aktywnego zaangażowania się w proces budowania i w życie wspólnoty lokalnej - parafii, jest szczególnym darem, którym może on służyć tym wspólnotom.

Charyzmat liturgii, czyli: odkrycie Ľródła i szczytu życia Kościoła. Dar zrozumienia i przyjęcia pełnej i autentycznej liturgii odnowionej przez Sobór Watykański II, bazującej na odnowionej eklezjologii i teologii liturgii, ujmującej ją jako Ľródło i szczyt życia Kościoła i jako epifanię i sakrament Kościoła - Wspólnoty, jest kolejnym charyzmatem Ruchu, którym może on służyć wspólnotom lokalnym. Wspólnoty Ruchu przyczyniają się do budowania żywego Kościoła w parafiach przez kształtowanie żywych zgromadzeń liturgicznych w oparciu o wierność wobec słowa Bożego i poprawnie odczytane
znaki liturgiczne.

Charyzmat Chrystusa-Sługi i diakonii, czyli: odkrycie drogi do budowania Kościoła- wspólnoty i jedności wszystkich chrześcijan. Bazując na chrystologii Chrystusa-Sługi i na idei chrystocentrycznej diakonii, Ruch wychowuje swoich członków, poprzez ewangelizację i deuterokatechumenatu, do wejścia w życie Kościoła we wspólnotach lokalnych w postawie zaangażowania i współodpowiedzialności, co wyraża się w przejęciu różnego rodzaju diakonii.

Charyzmat "domowego kościoła", czyli: odnowy rodzinnego katechumenatu i rodziny jako "eklezjoli". "Kościół Domowy" przedstawia pełną realizację charyzmatu Światło-Życie" w odniesieniu do wspólnoty małżeńskiej, do wspólnoty rodzinnej. Tak jak w każdej osobie ludzkiej musi się dokonać synteza polegająca na jedności pomiędzy światłem, czyli poznaniem, a naszą egzystencją, naszym życiem, tak musi się ona dokonywać we wspólnocie małżeńskiej i rodzinnej. Wówczas małżeństwo i rodzina chrześcijańska mogą się rozwijać i wzrastać jako rzeczywistość eklezjalna, jako Kościół (jako "Eklzjola"). To jest dar, który wymaga odpowiedzi, wymaga kształtowania we wspólnocie małżeńskiej i niesienia go dalej.

Charyzmat Żywego Kościoła, czyli: odkrycie Communio jako syntezy eklezjologii Vaticanum II. Ruch widzi siebie i realizuje siebie nia obok Kościoła ale w Kościele, widzianym konkretnie w znaku wspólnoty lokalnej.

Charyzmat Niepokalanej, Matki Kościoła, czyli: odkrycie tajemnicy głębi - w Chrystusie i Kościele. Dążenie do odtwarzania postawy Niepokalanej w Jej oddaniu się Chrystusowi w wierze i miłości, jest istotnym dążeniem Ruchu Światło-Życie i przez realizację tego dążenia staje się on "oazą owego Życia", Kościołem żywym i życiodajnym.

Charyzmat jedności, czyli: odkrycie tajemnicy Ducha Świętego. Ruch Światło-Życie pojmuje siebie jako dar Ducha Świętego dla budowania Kościoła czyli jako charyzmat. O tyle możemy uważa i ufać, że jesteśmy poddani działaniu Ducha Świętego, o ile będziemy trwali na drodze jedności, Duch Święty jest bowiem zasadą jedności Kościoła. To dążenie do jedności musi się wyrażać stale na kilku płaszczyznach: jako dążenie do jedności w samym Ruchu, w stosunku do jego diakonii i do innych wspólnot i członków Ruchu; jako dążenie do jedności z hierarchią Kościoła, która ma być znakiem i sprawdzianem jedności w Duchu; jako dążenie do jedności z innymi ruchami odnowy w Duchu Świętym; jako dążenie do jedności z chrześcijanami innych Kościołów przez popieranie wysiłków ekumenicznych; wreszcie jako dążenie do jedności z całym światem, ze wszystkimi ludĽmi poprzez ewangelizację oraz posługę - diakonię wyzwolenia i miłosierdzia.